Jeff Buckley - Mystery White Boy (Live '95-'96)

Kι όμως το παθιασμένο πνεύμα της μυστήριας αυτής φωνής που μας άφησε λίγα και απλά καταπληκτικά δείγματα των δυνατοτήτων της, έζησε εκατοντάδες φορές στα ακούσματα κυρίως του Grace.

Όπως βέβαια με όλες τις ροκ προσωπικότητες που υποσχέθηκαν πολλά αλλά μας άφησαν γρήγορα, ήταν γραφτό κάποια στιγμή να βρεθεί υλικό προς πώληση. Και να μην απορούμε αν βρεθεί και άλλο στο μέλλον -όλα είναι πιθανά.

Το Mystery White Boy (Live '95-'96) συγκροτείται από εβδομηνταοκτώ λεπτά ζωντανού υλικού που "μαζεύτηκε" από τα μέλη της μπάντας του αλλά και τη μητέρα του. Ενα υλικό που πατά στο "Grace" αλλά και σε διασκευές των Big Star, Smiths και άλλων με μια δυναμική, noisy αισθητική που έρχεται σε σαγηνευτική αντίθεση με το μελόδραμα της μουσικής, την ευαισθησία της φωνής και την πνευματικότητα που αποπνέουν οι συνθέσεις.

Σε ένα live δίσκο είναι κατανοητό να ακούγονται όλα πιο ωμά, και η σχέση με το Sin-e EP, το οποίο ήταν απαλό και ακουστικό είναι ελάχιστη -αυτό το live album ροκάρει. Τα 'Dream Brother' και 'Mojo Pin' μοιάζουν πιο επικά (και είναι και από τις κορυφαίες στιγμές εδώ), το 'Eternal Life' πιο punk, αλλά γενικά οι διαφορές δεν είναι και εντελώς αισθητές.

Η έκπληξη προέρχεται από διασκευές σαν αυτή στο "Hallelujah" του Leonard Cohen με την παρεμβολή της διασκευής στην κομματάρα των The Smiths' 'I Know It's Over'.

Για τους πολλούς φίλους του Jeff Buckley, το Mystery White Boy είναι κάτι παραπάνω από must. Για τους υπόλοιπους, η Nick Drake μοναξιά που βγάζει ακόμα και στο δυναμισμό του και ο άδικος χαμός που έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που ακούμε τα αριστουργήματά του αποτελούν στοιχεία που κάνουν την αίσθηση που αποπνέει το live album τόσο τραγική. Σημαντικό όμως πρόβλημα είναι αυτό του ήχου, καθώς το υλικό προέρχεται από μαζεμένες demo tapes που ρίχνουν την ποιότητα του ηχητικού αποτελέσματος, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί βέβαια.

Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου review!
Copyright (C) 1996-2000 - Avopolis. All Rights