Ομολογώ πως μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν είχα την τύχη να ακούσω κάποιο δείγμα της δουλειάς των Ιn the woods, και οι διθυραμβικές κριτικές που είχε δεχτεί το "Οmnio" μου είχαν εξάψει την περιέργεια. Aκούγοντας λοιπόν το νέο CD του συγκροτήματος, "Strange in Stereo", κατάλαβα πως είχα κάνει λάθος που δεν είχα ψάξει αυτή τη μπάντα τόσο καιρό.

To CD αποτελείται από 11 κομμάτια συνολικής διάρκειας 63 λεπτών περίπου, και αν θέλαμε να το κατατάξουμε σε κάποιο μουσικό ιδίωμα, θα λέγαμε ότι ανήκει περισσότερο στο χώρο του gothic και του dark wave. Πιστεύω όμως πως είναι εντελώς άδικο για το "Strange..." να καταταχθεί αυστηρά σε κάποια κατηγορία. Είναι ένας δίσκος ποικιλόμορφος, με πολλές μουσικές ιδέες να πλέκονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μία εικόνα μουντή και μελαγχολική, χωρίς αυτό βέβαια να αποτελεί αρνητικό στοιχείο.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της ατμόσφαιρας παίζουν τα σαγηνευτικά πλήκτρα και οι κιθάρες, ενώ τα τύμπανα και το μπάσσο διαμορφώνουν έναν αργόσυρτο ρυθμό στο μεγαλύτερο τμήμα του δίσκου. Aνά διαστήματα μάλιστα, κάνουν την παρουσία τους κιθαριστικά riffs σε μέτριους χρόνους, είτε αποτελώντας κύριο άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το μουσικό θέμα του εκάστοτε τραγουδιού, είτε απλά συνοδεύοντας το ρυθμό που δίνουν τα υπόλοιπα όργανα.

Τα φωνητικά εναλλάσονται σε αντρικά και γυναικεία, ενώ υπάρχουν στιγμές που συνεργάζονται αρτιότατα σε ψηλούς τόνους, συνεισφέροντας έτσι στην επιπλέον συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί το άκουσμα του δίσκου.

Τα κομμάτια δε, παρά το ότι δεν μοιάζουν μεταξύ τους, κατορθώνουν να βρίσκονται γύρω από ένα κοινό μουσικό θέμα, με αποτέλεσμα να αποτελούν μία ολότητα και όχι 11 ξεχωριστές και ξένες μεταξύ τους μουσικές προτάσεις. Κορυφαία στιγμή τους πάντως είναι κατά τη γνώμη μου το "Generally more worried than married" όπου πραγματικά σκληρές και απαλές μελωδίες συνεργάζονται αρμονικά δίνοντας ένα μαγευτικό αποτέλεσμα.

Γενικά πάντως το "Strane in stereo" είναι από τους δίσκους που δύσκολα περιγράφονται. Είναι το ιδανικό soundtrack για μία βόλτα μέσα στο δάσος, μία γκρίζα μέρα του φθινοπώρου, η καλύτερη συντροφιά το βράδυ πριν τον ύπνο, ενώ όλα τα φώτα στο σπίτι είναι σβηστά και οι σκέψεις καλύπτονται από ένα γκρίζο πέπλο που απαλά αφήνουν οι μελωδίες του. Και τότε θα παρατηρούσε κάποιος πόσο περίεργο φαντάζει το CD - όπως δηλώνει και το όνομά του - στο στερεοφωνικό, ανάμεσα σε τόσες πολύχρωμες μουσικές εικόνες...

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured