Dream Theater - Once In A Livetime

Aυτή η δισκοκριτική είναι -τουλάχιστο για μένα- δύσκολη. O πρώτος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι Dream Theater αποτελούν ένα από τα 2-3 συγκροτήματα με τα οποία είμαι συναισθηματικά δεμένος, οπότε μια αντικειμενική κριτική τους από μέρους μου δεν είναι και ότι πιο εύκολο θα μπορούσε να μου ανατεθεί. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τη φύση του συγκεκριμένου cd (διπλό παρεπιπτόντως), το οποίο όντας live, μου θυμίζει την μεγάλη ατυχία που είχα να μην παρευρεθώ στην συναυλία τους στην Αθήνα πέρυσι το καλοκαίρι.

Πέρα από όλα αυτά όμως, οι έχοντες (μαζί με 1-2 άλλους ακόμα) τα σκήπτρα του progressive metal Dream Theater κυκλοφορούν ένα διπλό cd όπως ήδη ανέφερα, ηχογραφημένο στο Παρίσι, το οποίο αποτέλεσε έναν από τους σταθμούς της μεγάλης περιοδείας τους. Έπειτα λοιπόν από 4 ολοκληρωμένα studio άλμπουμς, ένα ΕP και ένα "στοιχειώδες" live, οι D.T. "αποτυπώνουν" τη live αυτή εμπειρία στο "ONCE IN A LIVETIME", με ένα setlist παρόμοιο με αυτό της Αθήνας. Περιλαμβάνονται δηλαδή κομμάτια από όλη τους τη δισκογραφική πορεία - με μη ανάλογη μεταχείριση κάθε album όμως.

Μεγαλύτερο βάρος έδωσαν - όπως ήταν φυσικό - στην τελεύταία τους δουλειά "Falling into infinity" (από το οποίο υπάρχουν 6 τραγούδια συμπεριλαμβανομένης και της τριλογίας "Trial of tears"). Aπό εκεί και πέρα, υπάρχει μόνο το "YtseJam" από την πρώτη τους δουλειά (κακώς!), 4 τραγούδια από το "Ιmages and words", 4 από το "Awake" καθώς και το 1ο, 2ο, 4ο και 7ο μέρος του "A change of seasons".

Τα γνωστά ηχητικά πλαίσια των κομματιών τους, αλλά και τα solos του (πρώην - τα μάθατε;;) πληκτρά D.Sherinian, του drummer M.Portnoy και του κιθαρίστα J.Petrucci συνθέτουν μια live πανδαισία συνολικής διάρκειας πάνω από 140 λεπτά. Αναμφίβολα, είναι μια χορταστική δουλειά, που θα ευχαριστήσει σχεδόν όλους τους λάτρεις του συγκεκριμένου συγκροτήματος. Γιατί σχεδόν; Εγώ τουλάχιστον μπορώ να εκφράσω το προσωπικό μου παράπονο, που αφορά στο γεγονός ότι ο πρώτος τους δίσκος έχει σχεδόν αγνοηθεί. Επιπρόσθετα, οι επιλογές των κομματιών από το "Awake" θα μπορούσαν να ήταν κάπως καλύτερες, ενώ το ένθετο βιβλιαράκι δεν θα έβλαπτε να ήταν πιο πλούσιο (20 φωτογραφίες, όσο και να τις στριμώξεις, δεν φαίνονται ωραία σε δύο σελιδούλες διαστάσεων 15χ15cm!!) "Ψιλά γράμματα", θα μου πεί κάποιος... Ε, έτσι είναι αυτά.. Είπα και στην αρχή, η δισκοκριτική θα είναι δύσκολη!!!

Κορυφαίες στιγμές του δίσκου κατά τη γνώμη μου, είναι το medley των "Μetropolis" - "Learning to Live", το drum solo καθώς και η εκτέλεση του "Take the time". Η γενική εικόνα πάντως που σου αφήνει αυτή η δουλειά πλησιάζει την τελειότητα, αποδεικνύοντας πως οι Dream Theater δεν θα αφήσουν δύσκολα το θρόνο στον οποίο βρίσκονται.
Ταπεινα υποκλινόμενος...