Το παιδί, ήταν γυμνό επάνω στην άμμο
...
Το ρώτησαν για τη λίμνη, τους έδειξε αμέσως τα λευκά κοχύλια
Το ξαναρώτησαν· το παιδί θύμωσε
«η λίμνη ξεράθηκε!», φώναξε· οι μικρές νεράιδες χορεύουν τώρα άστεγες, επάνω στην άμμο
---------------------------
Στο τελείωμα του άλμπουμ, μέσα σε 4 λεπτά (ακριβώς), οι "Μικρές Νεράιδες" συμπυκνώνουν άριστα όσα έχεις ακούσει ως τότε, με το απόσπασμα αυτό από έργο του Γιώργου Μ. Οικονόμου να προξενεί ιδιαίτερη αίσθηση, μένοντας στη μνήμη για πολύ μετά το πέρας της ακρόασης.

Παρά την ένταση της αποτύπωσης, πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι το μόνο σημείο των Αντηχήσεων όπου ο Βαγγέλης Μπουλουχτσής πετυχαίνει διάνα στην εκπλήρωση του καλλιτεχνικού του στόχου, που μπορεί να συνοψιστεί στο αίτημα δημιουργίας ενός μουσικού χώρου «γεμάτου με αιωρούμενους ήχους, διάσπαρτες λέξεις και πολυμετρικά ή πολυρρυθμικά μοτίβα» (από συνέντευξή του στον συνΑβοπολίτη Βαγγέλη Πούλιο, ολόκληρη εδώ). Ο τρόπος με τον οποίον φτάνει στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα περιγράφεται νομίζω πλήρως στον αυτοεπεξηγηματικό υπότιτλο «Ambient Ηχορυθμοτοπία Και Αυτοσχεδιασμοί Με Σόλο Μπάσο», αφού τονίζεται σε αυτόν τόσο η κυριαρχία του ατμοσφαιρικού στοιχείου, όσο και ο καταλυτικός ρόλος του άταστου και προετοιμασμένου μπάσου στη δημιουργία του επιθυμητού πλέγματος αντηχήσεων και βρόγχων, που παράγονται ηλεκτρονικά (με delay και echo).

Τον περισσότερο κόσμο –ακόμα και μουσικοκριτικούς, μη γελιέστε– θα τον κάλυπτε ο όρος «πειραματικός» για την κατάταξη της πρώτης αυτής σόλο δουλειάς του Βαγγέλη Μπουλουχτσή, η οποία κυκλοφορεί μόνο σε κασέτα και περιέχει αποσπάσματα από ζωντανές εμφανίσεις της περιόδου 2005/2010 στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Γιάννενα (στο Θυμωμένο Πορτραίτο), καθώς και στο Δασικό Χωριό Κέδρος, κατά τη διάρκεια του Τζουμέρκα Art Festival 2007. Δεδομένης ωστόσο της κατάχρησης του επιθέτου από τους μουσικοδημοσιογραφούντες του ίντερνετ, ίσως αξίζει να τονίσουμε πως πρόκειται για ένα άλμπουμ συνεπές προς την πορεία του Μπουλουχτσή με τους Κεφάλαιο 24 και με τους Όμμα, αλλά και συναφές προς τις ανησυχίες που έχουν εκδηλώσει τα δύο σχήματα –αν κάπου κλίνει περισσότερο, νομίζω ότι είναι προς τους Όμμα. 

Ένα έκδηλο ατού των Αντηχήσεων είναι ότι, παρά τον αποσπασματικό χαρακτήρα των περιεχομένων και παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν μια πενταετία δράσης, διαθέτουν ενιαία αισθητική και ιδιαιτέρως συμπαγή χαρακτήρα. Ένα λιγότερο φανερό ατού, που αποκαλύπτεται ωστόσο εύκολα, είναι η ικανότητα του Γιαννιώτη δημιουργού να εντάσσει τον λόγο στο όλο μίγμα –είτε ως καθαρή πρόζα, είτε ως παραμορφωμένη, με στόχο απλά τη δήλωση ύπαρξης μιας φωνής– κάνοντας τα κομμάτια του προσβάσιμα.

Όχι βέβαια ότι δεν έχουν ενδιαφέρον και ως αυτούσιες μουσικές δομές, ειδικά με τον οργανωμένο τρόπο με τον οποίον μπορούν να περιλαμβάνουν ακόμα και αυτοσχεδιαστικά μέρη· είναι όμως εν τέλει η παρουσία των αποσπασμάτων του Γιώργου Μ. Οικονόμου (από τις ενότητες Ο Νάνος Αρακούμ, Ο Νόμος, Κόκκινες Παπαρούνες, Εν Σιωπή και Ο Άναξ Της Νυκτός) και η επιτυχής τοποθέτησή τους στο πλάι της μουσικής που απογειώνουν το εγχείρημα. Ο Οικονόμου από τις Νεγάδες του Ζαγορίου, πρωταθλητής Ελλάδος στις δεκαετίες του 1950 και 1960 στην άρση βαρών, υπήρξε και αξιολόγατος λογοτέχνης, με προσωπικό ύφος: ο απόκοσμος χαρακτήρας που είχε αυτό στα παλαιότερα κυρίως γραπτά του, ταίριαξε γάντι στις επιδιώξεις του Μπουλουχτσή για τη μουσική.

Λαμπρό παράδειγμα είναι ο αρθρωμένος σε 5 μέρη "Άναξ Της Νυκτός", ο οποίος οικοδομεί ένα απόκοσμο τοπίο, που αμέσως σε βάζει σε έναν αλλότριο κόσμο, είτε γιατί σε κάνει να φαντάζεσαι διάφορα φουτουριστικά σενάρια, είτε γιατί σου επιβάλλεται με τη χρήση της κυρίαρχης λέξης «ἄναξ», που προέρχεται από το βένθος του Χρόνου, ως μία αντήχηση από τα μυκηναϊκά ελληνικά της εγχώριας προϊστορίας. Μία ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση, πέρα από τις προαναφερθείσες "Μικρές Νεράιδες", είναι και το "Dust/Ο Προφήτης Αφθέ (Αβέ, Αβαρί, Αβέκουμ)", όπου το απόκοσμο λαμβάνει πιο χριστιανικό περιεχόμενο –κατελθόντες άγγελοι, το Στέμμα του Κυρίου, δράκοντες κτλ.– με τη σύνθεση να οδηγείται σε κάτι που μοιάζει με μυστικιστικό τελετουργικό, παραπλήσιο (μα όχι παρόμοιο) με όσα πλάθουν συνήθως οι Phurpa.

Ήταν λοιπόν πολύ σωστή η προτροπή της A Man out of A Man του Στυλιανού Τζιρίτα προς τον Βαγγέλη Μπουλουχτσή να ψάξει στα συρτάρια του για υλικό προς έκδοση. Με βάση τα όσα περιέχονται εδώ, αξίζει να δούμε σύντομα και τον Κύκλο Β΄αυτών των Αντηχήσεων.

Ακούστε τις "Μικρές Νεράιδες", εδώ

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured