Εν αντιθέσει με τον τίτλο, μόνο ακριβοθώρητη μπορεί να θεωρηθεί η ποπ των Κόρε Ύδρο.Μουσική που σπάνια ακούς από εγχώριους καλλιτέχνες, ποτισμένη με την ποπ των Magnetic Fields, τις post κιθάρες των Mogwai και των Sonic Youth, τον παραλογισμό των Radiohead και με ένα ελαφρό άγγιγμα Ιονίου καθ’οτι προέρχονται από τας Κέρκυρας. Όλο αυτό, έρχεται να δέσει περιέργως αρμονικά με ελληνικό στίχο, που εύκολα θα χαρακτήριζες σε πρώτη φάση σουρρεάλ, δανείζεται λίγο από την ευαισθησία του Morrissey, εμπνέεται από την ελληνική ποίηση αλλά και πραγματικότητα, δεν κατηγορεί αλλά υπάρχει και δίνει λύσεις. Μπορεί το πρώτο άκουσμα να σε αφήσει απορημένο, μετά όμως από τη δεύτερη ακρόαση η ένταξη στην «ελίτ» θα γίνει κάτι παραπάνω από αναγκαία, γιατί το συναίσθημα που θα σου αφήσει θα ‘ναι πρωτόγνωρο, γιατί ίσως και να σε πάει εκεί που δεν είχες το κουραγίο να ονειρευτείς πως μπορείς να πας.
