Δεν μπορεί να μην έχει πάρει το μάτι σας την "έντεχνη" στροφή διάφορων pop αστέρων ή λαϊκών αοιδών που επιχειρείται από συντονισμένη προσπάθεια δισκογραφικών και περιοδικών. Το ξαφνικό πέρασμα του ("Είμαι άστατος πολύ, κι όπου θέλω θα πηγαίνω") Πασχάλη Τερζή από τα γαρύφαλλα της πίστας στις "ελιτ" ετήσιες εορτές του Διφώνου ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Στην πρώτη, ανήκει ο καλλιτέχνης με το νέο album του οποίου ασχολούμαστε σήμερα. Ενας καλλιτέχνης που έχει πολλάκις αποδείξει την ικανότητά του να "ελίσσεται" από χαζο-pop (Push Ups κτλ) τραγουδάκια, σε "Οι Ωραίοι έχουν χρέη" ελληνικά λαϊκά (κινηματογραφικά) κομμάτια (πάλι ανάλογα με το τι πουλάει), κι από κει στην 60s αναβίωση ("Κάποιος Σ' Αγαπάει"). Mιλάμε λοιπόν για ένα καλλιτέχνη δίχως προσωπικό στίγμα, ότι κι αν σημαίνει αυτό, ο οποίος όμως κάνει αν μη τι άλλο έξυπνες επιλογές.Το νέο του album πάντως τα έχει όλα. Καταρχήν συμμετοχές: Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνης Ανδρικάκης, Λάκης Παπαδόπουλος, Σάννυ Μπαλτζή, Κώστας Τουρνάς, Γιώργος Μπουσούνης, Γιώργος Γκίνης και Σάββας Αξιώτης. Κατα δεύτερο λόγο, ήχους: Εντεχνο, dance ("Τη Ζωή μου Καίω"), μπαλάντες με ολίγον από trip hop ("Καμιά Φορά"), ψευτορόκ ("Τραπουλόχαρτα"), Roy Vedas κόλπα ("Κομμάτια"), όλα είναι εδώ πακεταρισμένα και συσκευασμένα για όλους εμάς τους τυχερούς. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;
